نوشته دکتر نورمحمد حسینی درباره شهید علی باز حمیدی

شهید علی باز حمیدی یگانه فرزند ذکور خانواده ای بود که سال ها بود در غیاب پدر، زیر چتر مادر مهربانش بزرگ می شد. مادر حمیدی فرشته ای بود آسمانی . او از این تنها سرمایه اش با خون دل نگهداری می کرد. علی باز درس می خواند و خوب هم درس می گرفت. چندین بار در طول دوران دانش آموزی به جبهه رفت مثل همه بچه های آن دوران. مادر تنهایش ،در غیاب فراق فرزند ،خون می گریست ولی لحظه وصال تمامی غم ها را فراموش می کرد. علی باز بزرگ و بزرگ تر شد . معلم شد قصد آموزش قرآن و دین به بچه ها را داشت . در وسط تحصیلات عالی دوباره به جبهه رفت و این بار مادر پیر پس از سال ها زحمت و تلاش با خبر  شهادت حمیدی قامت خمیده اش دو نیم می شود . علی باز  برای نسل ماها اسطوره بود بدون اغراق و بدون غلو.